Caroline Groot houdt ons
de komende tijd op de hoogte van haar topsportbestaan.
Hallo allemaal,
mijn naam is Caroline Groot en ik zit in het nationale team voor paralympisch baanwielrennen.
Wij zijn druk bezig met de voorbereidingen op de paralympische spelen van Tokio 2020 en ik mag jullie elke maand een klein stukje meenemen in mijn #RoadToTokio.
Dit is mijn 3e jaar bij het team en dit worden mijn eerste Spelen. In 2018 begon mijn wielercarrière in Rio de Janeiro, dit waren mijn eerste wereldkampioenschappen. Op de terugweg zaten er 2 gouden medailles in mijn koffer en was ik ineens Wereldkampioen. Vanaf toen begon de droom om naar Tokio te gaan, het leek haalbaar terwijl ik wist dat de grote concurrentie dat jaar nog niet aan de start stond. Na een jaar vol leermomenten was het WK in 2019 in eigen land. Van een onzekere onbekende nieuwe baanwielrenster naar een zelfverzekerdere maar ook in de baanwielrenwereld een bekende wielrenster aan de start. Het was nogmaals goed voor goud maar de concurrentie uit een lagere klasse was dit keer sneller. Dat maakte voor het wereldkampioenschap niet uit, maar richting Tokio wel. Hoe dat zit leg ik later uit. Met een richttijd van de concurrentie gingen we nogmaals een jaar keihard trainen en alles optimaliseren. Hierdoor lukte het op het afgelopen WK in Canada om die concurrent te verslaan. Toch blijft er een uitdaging over richting de spelen en dat ga ik jullie volgende keer uitleggen!
Of ik naar de Spelen ga is nog niet zeker. Er zijn op Europa cups, World cups en Wereldkampioenschappen punten te verdienen. Hoe meer punten hoe wij als Nederland verdienen, hoe meer startplekken we krijgen en hoe groter de kans is dat er een ticket voor mij is. Behalve dat het onzeker is of ik zelf naar de spelen ga staat er ook een vraag teken achter de spelen zélf. Kunnen wij met zijn allen in augustus naar Tokio afreizen? Wordt het afgeblazen? Wordt het verplaatst? Wij weten het allemaal niet zeker. Inmiddels zijn er buiten de scholen, de horeca en andere belangrijke plekken ook alle faciliteiten van NOC*NSF gesloten. Dit heeft op ons trainingsschema grote invloed. Mijn trainingen bestaan normaal voornamelijk uit baantrainingen en krachttrainingen, wat nu dus niet meer mogelijk is op Papendal. Maar gelukkig denkt iedereen mee en heb ik inmiddels thuis genoeg materialen om vervangende trainingen te kunnen doen. En natuurlijk zijn er momenteel ergere dingen in de wereld dan niet optimaal kunnen trainen, een beetje relativeren is nooit verkeerd. Ik was van plan om mij in dit eerste bericht voor te stellen en uit te leggen wat mijn sport is. Dat laatste is er niet van gekomen en ga ik nu volgende keer doen, want wij blijven positief, ik blijf hopen dat de spelen ‘gewoon’ doorgaan en ik blijf trainen om in augustus het beste uit mezelf te kunnen halen. Voor iedereen sterkte komende tijd!