De Volendamse popgroep The Cats beschikte over een trouwe schare fans die elk optreden van de band bezocht. Groenteman Jan Aker (65), geboren Andijker maar thans woonachtig in Medemblik, behoorde tot dit gezelschap. ‘Ik hoorde The Cats voor het eerst op mijn vijftiende in café Dekker in Wervershoof. Vanaf dat moment was ik verkocht.’ Zijn adoratie voor Piet Veerman en diens kornuiten gaat zo ver dat Jan een kamer in zijn appartement heeft ingericht als Catsmuseum. Hier hangen foto’s, posters en aanplakbiljetten van optredens, bewaart hij cassettebandjes en cd’s met alle nummers en vinden allerlei Catsprullaria een plek. ‘The Cats zijn de rode draad in mijn leven.’
De palingsound van The Cats kent voor hem geen geheimen meer. Zodra hij de eerste tonen van een intro hoort, weet Jan om welk nummer het gaat. ‘Scarlet ribbons is een prachtig lied. Maar het ging me niet alleen om de muziek. De sfeer tijdens de optredens was geweldig. Het was altijd genieten en geen avond was hetzelfde.’
Telefoon roodgloeiend
Nadat ik mijn rijbewijs had gehaald, mocht ik met de auto van mijn vader op pad. De telefoon stond roodgloeiend. Iedereen wilde meerijden. De eerste verre reis ging naar Vlagtwedde. Dat ligt diep in Groningen maar dat vertelde ik mijn vader natuurlijk niet. Ik heb hele land doorkruist om The Cats te zien spelen en ik heb er geen moment spijt van gehad.’
Lucratief handeltje
Om de kosten van zijn hobby te drukken, begon Jan een lucratief handeltje. ‘Ik meldde me altijd ruim op tijd bij de zaal. In mijn hand hield ik een koffertje. Vanwege mijn lange haar dachten ze dat ik bij de band hoorde en ik hoefde geen entree te betalen. In dat koffertje had ik zelfgemaakte foto’s en ook stickers van The Cats. Die verkocht ik daar aan bezoekers. Tijdens dat optreden maakte ik dan weer nieuwe foto’s. Na verloop van tijd ging ik de optredens ook filmen. Er staan er een heleboel op YouTube.’
Piet Veerman als favoriete Cat
Door zijn nadrukkelijke aanwezigheid leerde Jan de bandleden ook persoonlijk kennen. ‘Ik heb een goede band opgebouwd met Arnold Mühren. Die is ook in mijn Catsmuseum geweest. Piet Veerman was mijn favoriete Cat. Wat een stem had die man. Maar dan wel alleen bij de Catsnummers hè. Zijn solowerk vind ik maar niets.’
The end of te show
Jan was aanwezig bij het afscheidsconcert van de band in 1974 in Purmerend. ‘Als laatste nummer speelden ze natuurlijk The end of the show. Er stonden plassen water op de vloer van de tranen van alle fans’, herinnert hij zich. Toch bleek dit niet het definitieve einde van The Cats. De mannen zochten elkaar weer op en gingen opnieuw de zalen langs. Jan wijst op een aanplakbiljet bij hem aan de muur. Het verwijst naar een optreden op 6 september 1985 in Emmen. ‘Dat was echt de allerlaatste keer dat ze samen speelden.’ Sindsdien worden er zo nu en dan Catsdagen georganiseerd. ‘Dan ben ik natuurlijk ook van de partij. Daar worden mijn originele filmopnames afgedraaid op een groot scherm via een beamer. Dat is toch wel even kicken hoor. Het is mooi om oude herinneringen op te halen met andere fans. Soms laat ook één van de Cats zich zien. Dat is natuurlijk geweldig.’
Groentewagen
In het dagelijks leven gaat Jan langs de deuren met groente en fruit. ‘Ik ben opgegroeid in Wervershoof. Daar had mijn vader een kruidenierswinkel en een groentezaak, zodoende ben ik in dit vak gerold.’ Jan wilde geen winkel. ‘Ik ben ook geen man voor de markt. Schei uit, zeg. Dan moet je om vijf uur op pad, sta je tot tien uur te blauwbekken en je moet de hele dag schreeuwen. Laat mij maar lekker langs de klanten rijden met de groentewagen.’ Dat doet Jan inmiddels al ruim 47 jaar. De tijden zijn veranderd. ‘Vroeger had je die grote gezinnen. Daar leverde ik dan eens per week twee kisten bloemkool of een kist spinazie. Als tegenwoordig iemand tien kilo piepers bestelt dan klapperen mijn oren al’, lacht Jan. ‘Nu stop ik alleen bij vaste klanten, anders ben ik ’s avonds om acht uur nog niet thuis. Het mooie van nu is dat veel mensen hun bestelling via de e-mail doorgeven, ik lever de handel af en men betaalt via de computer. Dat scheelt me een hoopt tijd.’
Eetgewoontes veranderen
Er veranderde meer in de loop der tijd. Jan slijt zijn waar inmiddels in Zwaagdijk, Andijk, Wervershoof, Hoogwoud, De Weere, Slootdorp en Kreileroord. Elke vrijdag doet hij Sorghvliet in Andijk nog even aan. ‘Ik heb de eetgewoontes zien veranderen. Pasta’s zijn in. De mensen eten niet meer alle dagen groente, aardappelen en fruit. Ik heb gelukkig veel trouwe klanten en dat waardeer ik zeer.’ Andersom waarderen zij hun groenteman. ‘Als ik op vakantie ben geweest zijn ze blij als ik er weer ben.’
The Cats Aglow
In de loop van volgend jaar bereikt Jan Aker de pensioengerechtigde leeftijd. ‘Ik hoop dat mijn groentewagen het tot die tijd uithoudt’, zegt hij met een grijns. ‘Ik heb er nog niet over nagedacht of ik dan echt ga stoppen. Maar als ik er op een gegeven moment mee op houd dan ga ik me niet vervelen. Ik heb veel hobby’s, zoals biljarten en video’s maken en monteren. Soms vragen ze me om een bruiloft te filmen.’ Ook de muziek, en dan vooral die van The Cats, blijft trekken. ‘Ik promoot The Cats Aglow. Die band komt uit Medemblik en ze treden op met Catsnummers. Ik maak zo’n beetje deel uit van de crew. Ook van hun optredens maak ik opnames en compilaties daarvan zet ik op YouTube en Facebook. Als je je ogen dicht doet en IJsbrand van Belleghem gaat zingen, dan is het net of je weer bij de echte Cats bent. Geweldig, dat is voor mij echt genieten.’