Toen ik na mijn HAVO diploma voor een vervolgstudie moest kiezen, twijfelde ik tussen Journalistiek en Maatschappelijk Werk. Het is de laatste optie geworden maar het schrijven bleef me altijd trekken. Tijdens de periode dat ik in Curaçao woonde hield ik een blog bij en daar kwamen leuke reacties op. Ik zag een oproep van de Streker voorbij komen of er kermisborrels georganiseerd werden waarover geschreven mocht worden. Ik dacht: “Leuk, ik zou zelf wel willen schrijven!”. Ik benaderde Peter en ik kreeg korte tijd daarna mijn eerste opdracht.
Voorbereiding
Inmiddels zijn we een aantal jaar verder en schrijf ik zo nu en dan nog steeds artikelen. In verband met een verhuizing naar Andijk schrijf ik nu meestal voor de Andijker in plaats van voor de Streker.
Soms ga ik bij de mensen langs en een andere keer neem ik een telefonisch interview af, net hoe het uitkomt. Met mijn laptop in de aanslag en vaak onder het genot van een kop koffie bespreken we het onderwerp waar ik voor kom. Het mooiste vind ik het als mensen vol enthousiasme vertellen en met leuke verhalen en herinneringen komen.
Ik kies er bewust voor om van tevoren geen vragen klaar te hebben. Met mijn nieuwsgierige aard en interesse in mensen ontstaat er altijd een leuk gesprek en aan de hand daarvan komen er steeds vragen bij me op die ik dan stel. Ik vind het belangrijk dat men zich kan vinden in het stukje dat ik schrijf, daarom stuur ik hen altijd een ‘eerste versie’ op, zodat ze eventueel op- en/of aanmerkingen kunnen geven.
Naast mijn huidige werk en studies probeer ik, als ik een voorstel krijg om iemand te interviewen, daar ruimte voor te vinden. Het is echt een soort van hobby geworden en als men dan aangeeft tevreden te zijn met het resultaat ben ik ook dat ook!