De huldiging door burgemeester Veldhuizen in 1997. De schaatsers ontvingen een klein schaatsje met inscriptie. V.l.n.r.: Wim Jan Visser, Gerard Mantel, Jan Brouwer, Klaas Burger, (Jaap Jonkman in mitella (niet van de tocht), Jacco Mantel, Kees Mantel, Ton Stavenuiter, Tim Schuitemaker, Kees Stavenuiter, Nico Hoogendijk, Nico Ruiter en Cees Singer. Foto: Theo Groot.
25 jaar geleden, op 4 januari 1997, trokken 13 Andijkers de schaatsen onder de voeten om de, tot nu toe, laatste Elfstedentocht te schaatsen.
De 13 Elfstedenhelden die de Tocht der Tochten hebben uitgereden zijn: Nico Hoogendijk, Jaap Jonkman, Wim Jan Visser, Gerard Mantel, Jan Brouwer, Klaas Burger, Jacco Mantel, Kees Mantel, Ton Stavenuiter, Kees Stavenuiter, Nico Ruiter en Cees Singer. Allen werden destijds ook officieel gehuldigd in het gemeentehuis van Andijk door burgemeester W. Veldhuizen.
Nico Hoogendijk heeft een groot plakboek vol herinneringen aan de tocht en denkt er ook nog steeds met grote trots aan terug.
“Elk jaar rond de jaarwisseling komt het boek weer uit de kast en met veel plezier denk ik dan weer terug aan die barre tocht. Het was koud, heel koud met veel wind maar dat mocht de pret niet drukken”, vertelt Nico.
Het schaatsje als aandenken. Foto: JdH/De Andijker
Bij de 200 km lange tocht kwamen Henk Angenent en Erik Hulzebosch als eerste en tweede over de finish. Voor Nico was het de eerste keer dat hij mee kon schaatsen. “Ik had er echt zin in! Ik mocht starten om 07.00 uur en wat waren er al veel mensen op de been om al die rijders aan de kant aan te moedigen. Dat was erg indrukwekkend. Zo ging je van stad naar stad en overal werd je door heel veel mensen toegejuicht. Maar lang kon je daar niet van genieten want je moest stempelen en weer verder, want 200 km is lang!”
Echte voorbereidingen treffen om een Elfstedentocht rijden is lastig omdat er niets zo veranderlijk is als het weer. Nico: “Belangrijk is wel een hele goede conditie en dat je met goed materiaal en kleding het ijs op gaat. Ook niet TE veel eten in je rugzak stoppen, want er wordt langs de kant van alles aangeboden, waaronder soep, fruit, drinken en snoep”.
Zou er ooit nog een Elfstedentocht komen? Wie zal het zeggen. “En ook al zou de tocht der tochten toch nog een keer gereden kunnen worden, ik zal er in ieder geval nooit meer deel aan kunnen nemen”, aldus Nico. Maar de herinneringen blijven altijd: “Het was in 1 woord GEWELDIG! Wat een happening is het geweest waar ik tot op de dag van vandaag, 25 jaar later, nog geen dag spijt van heb gehad”.