Er is (en er wordt) flink gebouwd in de Mantelhof. De ene woning oogt nog mooier dan de ander. Ik fiets er regelmatig even langs. Duurzaam woonplezier voor vele jaren!
Van Jezus wordt gezegd dat Hij geen vaste woon- en verblijfplaats had: ‘De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen.’
Jezus had als zoon van een timmerman wel verstand van de bouw.
Hij vertelde ooit een verhaal van twee mensen die een huis gingen bouwen. De eerste is met een prefab huis snel klaar. Zijn buurman doet er langer over, maar tenslotte staan daar twee huizen, allebei even mooi. En toch is er verschil. Dat zie je niet aan de buitenkant of de binnenkant, maar aan de onderkant. Die eerste zette zijn huis gewoon neer op de klei. De tweede ging eerst heien.
Ons leven is als een huis. Zolang het mooi weer is maakt de fundering van je huis weinig uit. Slaat het noodweer toe, dan ben je blij dat je gebouwd hebt op stevige heipalen.
Wat is jouw fundament? Als jij aan het eind van je leven God ontmoet, houdt jouw levenshuis stand, of stort het in?
Uiteindelijk sterven we allemaal. En dus, zou je zeggen, stort ons aller levenshuis een keer in. Waar. Maar wie tijdens zijn leven heeft gebouwd op Jezus, de Rots, zal bij zijn sterven een geheel nieuwe woning krijgen. Nog duurzamer dan de huizen in de Mantelhof.
Ik zou daar graag alvast eens even willen langsfietsen…
ds. Koos Staat