De Andijker had nieuwe verslaggevers nodig, las ik op een dag. Je moest natuurlijk van schrijven houden en, ook niet onbelangrijk, foutloos Nederlands kunnen schrijven. Ik voelde me wel aangesproken. Ik heb altijd interesse in taal gehad. Bovendien zou het me een kans geven om Andijk en haar inwoners beter en op een andere manier te leren kennen.
Ik meldde me bij de redactie en kreeg het verzoek om een stukje te schrijven over iets of iemand uit Andijk. Aan de hand daarvan zouden we eventueel met elkaar in gesprek gaan. Met deze voorstelronde weet u de uitkomst van het gesprek.
Taal
Naast dat ik taalgevoel bleek te hebben had ik het ook getroffen met een onderwijzer die Nederlands had gestudeerd en zelf een boekje had ontwikkeld m.b.t. zinsontleding en werkwoordsvormen. Zoals Mao het rode boekje had voor het volk, zo had deze onderwijzer een boekje met lichtblauwe kaft voor zijn leerlingen van klas 5 en klas 6. Ik smulde ervan. Ik hield er ook van om zaken te onderzoeken, vragen te stellen en in de boeken te duiken. Het maakte dat ik als enige uit het gezin ging studeren. Niet naar de School voor Journalistiek zoals ik eigenlijk wilde (want daar werd een lotingsysteem gehanteerd en ik hield niet van gokken), maar naar de Sociale Academie voor een beroep in de hulpverlening.
Vragen stellen
De opleiding bood me een uitstekende basis voor het inzetten van een gesprek. Zo leerde ik over specifieke gesprek- en luistertechnieken om als hulpverlener te kunnen gebruiken. Ook het rapporteren over iets of iemand kwam aan bod.
Het vragen stellen kon ik later in het werk als Indicatie-adviseur actief inzetten. Voor een gemeente onderzocht ik aanvragen voor hulpmiddelen en daarover bracht ik verslag uit.
Vanaf 2010 ging ik hobbymatig vragen stellen: ik had op een avond met collega’s een pop quiz bezocht en ik wist ogenblikkelijk dat ik zoiets ook zelf wilde maken en presenteren. Ik draaide al zo’n 10 jaar op feestjes en beschikte over een DJ-set, dus het was enkel nog investeren in bijzaken. De uitkomst was dat ik maandelijks een pop quiz in elkaar draaide en vervolgens presenteerde aan collega’s, en na zes jaar maakte ik daar afwisselend kennisquizzen van. Tegenwoordig wordt dit ook wel een pub quiz genoemd, en het komt er op neer dat ik tijdens een quiz zo’n 100 vragen stel. Gek genoeg vindt niemand het erg dat ik zoveel vraag op een avond!
En verder
En verder ben ik sinds twee jaar werkzaam bij een Notariskantoor, doe ik vrijwilligerswerk en heb ik een eigen klusruimte. Ooit heb ik een Meubelmakersopleiding gevolgd, alsmede een opleiding Woning stofferen en vind ik het prettig om met materialen bezig te zijn.
Andijk biedt me daarnaast mooie wandelroutes, rust en ruimte en vriendelijke inwoners. Ik denk dat ik hier prima kan aarden. Wie weet tot ziens!