Al van jongs af aan had Deborah van der Gragt wat met auto’s. “Maar niet met de CV2 oftewel de ‘Lelijke Eend’, die vond ik inderdaad lelijk en kon mij echt niet bekoren.” Gezien de meerdere Eendjes die Deborah inmiddels heeft gereden en verzameld kunnen meningen veranderen. “Inmiddels kan ik wel zeggen dat ik mijn hart verpand heb aan deze fantastische auto’s. Het geluid en het rijgenot, daar kan niks tegenop.”
“Het bezit van een auto doet me niet zo veel. Er aan sleutelen is zeker niet mijn hobby. Het is vooral het rijplezier en de beleving die het voor mij zo bijzonder maken. Een ‘gewone’ auto zegt mij niet zoveel, zelfs een CV2 niet. Ik hou van de bijzondere varianten en heb er momenteel drie die ik om beurten rijd. Samen met mijn hond Tosca genieten we van onze uitjes.” Als lid van de Club van Eendenbezitters zijn Deborah en hond Tosca regelmatig te vinden bij tochten en evenementen in de hele regio. “Het is leuk om gezien te worden, om te praten met anderen over jouw auto’s. Maar daarnaast is het ook geweldig om andere variaties te zien, want ik ben altijd op zoek naar iets anders leuks.”
Eendendokter
Oldtimers zoals de eenden die Deborah bezit hebben het nodige onderhoud nodig. “Als je dat niet zelf kunt of wilt, moet je iemand zoeken die dat voor je kan doen. De “Eendendokter’ is gelukkig altijd een goede hulp gebleken en houdt mijn oldtimers veilig en gezond. Gelukkig zijn alle onderdelen voor deze auto’s nog gewoon nieuw te koop, dus als er onverhoopt iets vervangen dient te worden hoeft daar geen hele zoektocht aan vooraf te gaan. Zo houden we ze altijd rijklaar voor op de weg.”
Vijfenveertig auto’s
Deborah is inmiddels in het bezit van haar 45e auto. “Dat komt omdat ik auto’s zie en koop, ze laat opknappen en er dan een tijdje mee rijd. Maar als er dan weer iets anders –bijzonders-op mijn pad komt, dan verkoop ik de ene door aan een andere liefhebber en ga zelf in de volgende rijden. Het is dus niet zo, dat ik al die 45 auto’s nog bezit. “Zo ben ik gestart met een CV2 Charleston en heb ik ook nog een ‘Lepatron 2CV6’ gereden. Er zitten prachtige en bijzondere auto’s in mijn lijstje!”
Eierenboer
De lelijke eend heeft een geweldige vering. “Ooit werd de auto ontwikkelt en gebruikt om eieren mee te vervoeren over hobbelige landweggetjes. Deze komen in een eend serieus heel aan, dat hoef je niet met een andere auto te proberen!” vertelt Deborah. “Ook op het gladde asfalt van Nederlandse wegen is de bijzondere vering en het rijgenoegen dat daarmee samenhangt een speciale belevenis.”
Diverse modellen
De Knalrode ‘Diana met Ferrarilook’ (1970) van Deborah is een wat luxere variant van de CV2. “Deze heeft een wat zwaardere motor, een ander dashboard, stevigere deuren en bredere wielen. Maar wel het heerlijke geluid van een eend.” De speciale ‘Roostlook Eend’ is in tegenstelling tot wat veel mensen denken, de jongste van het stel (1985) . Het betreft hier een speciale ‘coating’ of afwerklaag die voor deze bijzondere, roestige look zorgt. Ook de uitlaat, die niet onder de auto zit, is een heuse blikvanger. “Toch is hij zo weer in de originele staat terug te bouwen, mocht iemand dat willen” vertelt Deborah. “Alleen de achterkant is breder en verder is het model origineel.”
De paarse ingekorte Eend Coupé is de favoriet van het moment.
Favoriet van Tosca
De paarse Eend uit 1969 is de meest bijzondere en zeker de favoriet van hond Tosca. “Het is een ingekort model, een coupé.” Tegenwoordig mag dat niet meer zomaar, maar bestaande modellen mogen wel zo blijven rijden. Op de hoedenplank achterin is de favoriete plek van de herder van Deborah. “Dak open, lekker de wind door je haren. Deze doe ik nooit meer weg!” besluit Deborah. “We hopen samen nog vele kilometers te mogen maken in deze auto.”