Een meisje, ik schat haar een jaar of zeven, kwam met haar ouders mee naar ons kantoor. Naar de zomervakantie werd al uitgekeken en haar ouders wilden daarvoor nog wat zaken regelen. Terwijl ik hen begroette, gaf ik haar ook een hand. “Ik ben Roos,” zei ze spontaan. Haar vader had haar gezegd dat ze naar de notaris gingen en dat ze vooral netjes stil moest zijn, maar dit dametje was een gezellig kletskousje. “U bent dus notaris zegt ze en vertelt allemaal verhalen”. Keurig opgevoed, dacht ik, netjes u. Een slim en vrolijk meisje! Ze huppelde naar een grote stoel en keek me met een brede glimlach aan. “Papa en mama komen zaken doen,” verklaarde ze zelfverzekerd. “Ik moet mijn eerste keer goed onthouden, zodat ik later ook veel zaken kan doen. En als ik lief ben, dan gaan we bijna op verkantie!” Ver-kán-tie. Een prachtig woord! In hun gezin was dit de vaste benaming voor de zomervakantie. Ik glimlachte en nam me voor deze woordspeling te onthouden. Terwijl ik de akte toelichtte, las ik de namen, geboorteplaatsen en data voor. “Klopt precies!” bevestigde Roos enthousiast. Ik bedankte haar en zei: “Misschien word jij later zelf ook wel notaris!”. Dit deed mij denken aan een andere dag dat er een tiener op kantoor kwam die de drie schermen van mijn computer zag en zei: “Whoo zit u deze hele dag te gamen”. Ik antwoorde toen dat ik af en toe moest stoppen om met mensen zoals zijn ouders te praten, maar dat ik straks weer verder ging. Na de afspraak zei hij tegen zijn moeder: “Mam, ik wil later ook notaris worden”. Voor alle jeugd: kom gerust eens kijken op een notariskantoor, we hebben ontzettend leuk werk. Voor iedereen die deze zomer even lekker vrij heeft: geniet van de tijd, of het nu ver weg is of lekker dichtbij. En voor Roos en haar familie: een hele fijne verkantie!
Rinske Mantel – Mantel&Voors Notarissen en Mediators – Andijk 0228-592224/Benningroek 0229-591261