Ietsje meer…
Als kind stond ik met mijn moeder bij de slager.
Wat zal het zijn, mevrouw?
Een half pond gekookte worst, graag. De slager legde een stuk worst op de weegschaal. Ik zag de naald van de weegschaal verschuiven voorbij de 2, bijna naar de 3. Mag het ietsje meer zijn, mevrouw?
Zou er ooit iemand zijn die zou zeggen: nee, ik wil precies 250 gram!
Ik dacht: slim van die slager. Als hij dat de hele dag door zo doet, dan tikt dat lekker aan.
Want misleidend is het wel. Want dat ietsje meer krijg je niet. Je betaalt er gewoon voor.
Hoewel, ik kreeg altijd een plakje worst van de slager. Dat dan weer wel.
Mag het ietsje meer zijn?
Want in deze tijd horen we vooral wat minder moet.
Minder dichtbij elkaar staan.
Niet meer naar je werk komen. Niet naar de film. Niet naar de kerk. Niet meer op bezoek bij de bewoners in Sorghvliet.
Mag het ietsje meer zijn?
Nee, geen oproep om te hamsteren. Geen oproep om nog meer ontsmettingsmiddel voor je handen te gebruiken. Geen oproep om nog beter voor jezelf te zorgen.
Wel de oproep extra aan de ander te denken.
Stuur eens een kaartje naar iemand van wie je er zelf nog nooit een gekregen hebt.
Bel eens iemand op die jou nog nooit gebeld heeft.
Vergeet niet die man die zijn huis bijna niet uitkomt.
Doe meer dan het gewone, raadde Jezus aan. Even een kopje erop, een gratis plakje erbij.
Als iemand je vraagt om een mijl met je mee te lopen, doe er nog een paar extra passen bij.
In deze Coronadagen zal blijken wie jij werkelijk bent.
ds. Koos Staat