Het moet je interesse hebben, dan is graven in het verleden heel erg leuk. Aan de hand van losse stukjes informatie puzzel je zo terug in de tijd en krijg je een steeds duidelijker beeld van de familiestamboom.
Dat is wat Joke Sikkens heeft gedaan met ‘De nazaten van Sterke Tiet’. Het geheel is inmiddels tot een prachtig naslagwerk bij elkaar gebonden. “Zo zie je maar wat één foto los kan maken!”
Vaders nalatenschap
Joke’s vader kende veel verhalen en had veel informatie over (oud)ooms en tantes. Toen hij overleed en Joke tussen de spullen een oude groepsfoto vond waarop achterop geschreven stond ‘Het gezin van Sterke Tiet’, was zij onmiddellijk geïnteresseerd. Wie waren dit, wat was er nog meer te weten te komen?
Tiet van moeders kant
Joke’s moeder was er één van de lijn van Tiet. Een familie die Joke niet heel goed kende, doordat haar moeder op jonge leeftijd overleed. Het contact was niet heel hecht. De familieleden hadden ook ergens ruzie over gehad, waardoor sommigen van de familieleden helemaal geen contact meer hadden. “Wat je vindt is niet altijd leuke informatie, soms ontdek je ook minder leuke dingen.”
Graven en spitten
Eerder al maakte haar vader een begin met het naslagwerk over de Nazaten van Lolke Sickes Sikkens. Dat boekwerk heeft zij verder uitgewerkt en diende als een soort van voorbeeld voor haar eigen zoektocht. Sommige familieleden had zij gewoon contact mee, dus kon zij bellen, mailen of een appje sturen. Anderen waren overleden of verhuisd naar een (nog) onbekende plek of zelfs naar het buitenland. “Via gemeentearchieven is veel informatie terug te vinden, maar meestal is het niet compleet, omdat alles na 1920 in verband met privacy nog niet is vrijgegeven. Met al die losse stukjes informatie kom je steeds een beetje verder en uiteindelijk wordt het beeld steeds duidelijker.”
Zuinige opa
De opa van Joke hertrouwde na het overlijden van zijn vrouw in Nieuw Zealand. “Van mijn eigen opa had ik natuurlijk wel een beeld. Maar anderen konden dat bevestigen. Hij was bijvoorbeeld een zuinige man. Zo herinner ik me dat je om 19 uur niet bij hem langs hoefde te gaan, hij had het licht nog niet aan en ook de kachel niet. Buiten was het nog licht genoeg vond hij en er was voldoende warmte van de zon in huis om het niet koud te hebben. Ook kreeg je op dat moment koffie die het laatste restje was van de hele dag, niet iets om naar uit te kijken.”
Kind C
“Alle 12 kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, ooms en tantes moesten ‘een code’ krijgen om de lijnen duidelijk te omschrijven. Kind A, B, C t/m L. Het speurwerk naar hen was soms een hele belevenis. Kind C bijvoorbeeld verhuisde naar Brielle en daarna had ze nauwelijks meer contact met de familie. Via een oogkliniek kwam ik aan een oud adres en spoorde ik haar op.”
Drie jaar speurwerk
Al met al is er ongeveer drie jaar speurwerk in dit boek de Nazaten van Sterke Tiet gaan zitten. “Het speuren is echter nog niet klaar. Ik kan verder terug in de tijd, hoewel het zoeken er dan niet makkelijker op wordt, wil ik dat wel gaan doen. Dus denkt u iets te weten, oude foto’s te hebben van de familie Tiet uit Bovenkarspel, Grootebroek of Lutjebroek? Neem gerust contact op. Elk puzzelstukje is er weer één.”
Joke is te bereiken via e-mailadres jcmsikkens@hotmail.com