Ria Voorthuizen ziet het nog zo voor zich. Wekelijks lag haar hele keuken vol met stapels folders en bergen kranten. “Onze zoon had een krantenwijk, onze dochter liep een wijk samen met oma, zelf liepen mijn man en ik maar liefst zo’n 900 kranten per week weg en dan hadden we ook nog 7-8 lopertjes die in de rest van Andijk en delen van Wervershoof de kranten uitliepen.”
Dat is nu verleden tijd, maar Ria herinnert het zich als een mooie tijd. “Het was veel werk en hard werken, maar ik had het voor geen goud willen missen. In mijn herinnering was het woensdags altijd mooi weer en ging het pas ’s middags regenen!”
Druk met de krant
In 1984 begon het stel met het uitrijden van de kranten naar de bezorgers. Eerst was dat ‘de Middenstander’, later kwamen daar ook andere kranten bij. Deze werden o.a. gebracht achter de dijk, bij vakantiepark Het Grootslag en naar Wervershoof. “Al met al waren we er elke dinsdagavond maar mooi zoet mee.” Van 1999 tot 2001 kwam ook de Andijker erbij. Later moest dat stoppen, de kranten mochten niet meer samen rondgebracht worden.
Eigen wijk bezorgen
“Eerst alle kranten ophalen, een hele auto vol. Dan alles dinsdagavond uittellen en bij de bezorgers langsbrengen. Maar dan was het werk nog niet gedaan. Woensdagochtend ging Ria voor de eigen wijk op pad. Stapel kranten op de arm en steeds terug naar de afgesproken plek, waar dan de auto stond. Daar weer een nieuwe stapel op de arm nemen en verder. ”Gelukkig deed ik dit samen met Gerrit, dan valt 900 kranten goed te doen hoor.”
Er kan nog meer bij
Naast de kranten kwamen er ook folders, die allemaal als losse pakketten kwamen en eerst nog geraapt moesten worden. Later werden dat folderpakketten die geautomatiseerd in een plastic aan de bezorgers werden afgeleverd. Maar bij de familie Voorthuizen werd handmatig geraapt. “Vele rondjes door de keuken heb ik gelopen. Van elke folder één en maar doorstapelen. Gelukkig krijg je er na een tijdje handigheid in, het gaat dan steeds vlotter.”
Herkenbaar op hakken
Voor Ria geen sneakers of gympen, iedereen kent haar op hakken. Ook tijdens het bezorgen van de kranten klonk het kenmerkende ge-klik-klak terwijl zij naar de brievenbus stapte. “Eén keer heb ik platte schoenen gekocht, maar mensen verschoten als ik de krant ingooide. Dan hadden ze me niet aan horen komen. Daar heb ik echt heel kort op gelopen. Op hakken ging het mij prima af.“ Ria kocht op een gegeven moment een kinderwagen als investering. “Die heeft zijn geld dik opgebracht,” lacht ze. “Die kinderwagen heeft een zwaar leven gehad en vele kilometers op de wielen. De kranten en folders kon ik op die manier makkelijk met me meenemen van het ene naar het andere huis. Ik zag veel en iedereen kende je, als verspreider en krantenbezorger weet je veel nieuwtjes het eerst. Nu moet ik ze zelf lezen in de Andijker als deze op de mat valt!”