Een paar jaar geleden kregen we een presentatie over vormen van samenwerking in dorpen. Wat mij altijd is bijgebleven is het woord Naoberschap. Nabuurschap. Origineel doelend op een paar buren om je heen die elkaar bij vanalles ondersteunen op het platteland waar geen voorzieningen zijn, maar in de loop der tijd steeds meer gebruikt voor het elkaar ondersteunen in een gemeenschap. Afgelopen jaren is hier in de Achterhoek Nei Naoberschap ontstaan, een meer georganiseerde vorm van samenwerking van vrijwilligers in een gemeenschap.
Als gemeente zou je het liefste alles organiseren wat in de gemeenschap nodig is, maar de laatste jaren wordt steeds meer duidelijk dat dat niet meer altijd mogelijk is. Het idee dat de rijksbijdrage in de gemeentelijke financiën in economisch betere tijden met de Rijksoverheid mee omhoog gaat lijkt al lang losgelaten, steeds meer taken komen naar de gemeente zonder het bijbehorende geld. Wat ons betreft moeten we daar over aan de bel blijven trekken bij onze landelijke politici, maar zolang we niet genoeg gecompenseerd worden zullen we als gemeente maar ook als gemeenschap steeds creatiever moeten worden. De komende jaren zullen in onze gemeente in het teken staan van bezuinigingen, maar dat betekent niet dat er niks meer kan. Juist door als gemeenschap zaken zélf op te pakken kun je er voor zorgen dat de gemeente alleen nog nodig is op plekken waar dit niet zelfstandig lukt. Van het commercieel runnen van een plek voor verenigingen in een café ipv in een buurthuis, tot het bemiddelen in professionele zorg voor een hulpbehoevende buur wanneer de gemeente op de wachtlijst beland bij hun vaste zorgaanbieder. Dit laatste kwam deze week voorbij als één van de opties voor mensen op de wachtlijst, het is namelijk niet altijd een wachtlijst bij de gemeente, maar ook bij de zorgaanbieders.
Bart Huisman
GroenLinks Medemblik
Bart@groenlinksmedemblik.nl
06 23 25 65 60