De parochies van de regio Westfriesland Zuid-Oost krijgen een nieuwe kapelaan. Zijn naam is Peter Piets en hij start 1 oktober met zijn werk. Diaken Jules Post stelt zijn nieuwe collega aan u voor.
Ik kom niet uit een religieus nest
“Waar kom je vandaan en wie zijn je vader en je moeder?”
“Ik ben geboren op 17 september 1967 in Oostzaan. Ik kom niet uit een religieus nest.
Mijn vader is overleden toen ik twee jaar was. Ik heb hem niet bewust meegemaakt.
Mijn moeder bleef achter met vier jonge kinderen. Het was bij ons thuis bepaald geen vetpot. Ik heb daardoor wel geleerd om op een goede manier met geld om te gaan en om kleine dingen te waarderen. Mijn moeder is overleden toen ik 12 jaar was. Ik werd dus op jonge leeftijd al geconfronteerd met vragen over leven en dood en andere levensbeschouwelijke vragen.”
Ik werd aangeraakt door het onzichtbare
“Hoe ben je met geloof in aanraking gekomen?”
“Toen ik in de zesde klas zat gingen we op schoolreisje naar Maastricht. We liepen langs de Sint Servaaskerk. De deuren van de kerk stonden open want er zou een huwelijksviering gaan beginnen. Ik ben toen van de klas afgedwaald en achter het bruidspaar aan de kerk in gelopen. Wat ik toen ervoer zal ik nooit vergeten. Ik kan het niet goed onder woorden brengen, zo mooi. Ik maakte deel uit van een groter geheel. Ik werd aangeraakt door het onzichtbare. Ik mocht er zijn!”
De Rooms-katholieke kerk sprak mij het meeste aan
“Je bent uiteindelijk Rooms-katholiek geworden, hoe is dat gegaan?”
In mijn vriendenkring zaten mensen met een verschillende achtergrond. Van ‘niets’ tot zwaar gereformeerd en alles wat er tussenin zit. Daardoor ben ik met allerlei vormen van religie in aanraking gekomen. De Rooms-katholieke kerk sprak mij het meeste aan. Daar kon je kaarsjes branden voor je dierbare overledenen en dat was bij de andere religies niet. Uiteindelijk heeft de pastor van Zaandam me gedoopt en bisschop Punt mij gevormd. Mijn vrienden en familie reageerden gelukkig positief. Men vond mij niet gelijk gek omdat ik geloofde!
Ik wilde wel verder met God en de mensen
“Uiteindelijk heb je gekozen voor het priesterschap, dat is een grote stap.”
“Na mijn VWO-examen ben ik theologie gaan studeren aan de universiteit van Amsterdam.
Theologie had daar echter alleen met wetenschap te maken en niets met persoonlijk geloof.
Ik wilde God niet alleen verstandelijk leren kennen, ik wilde Hem ook ervaren! Na twee jaar ben ik daarom gestopt.
Later heb ik vijf en een half jaar bij de Franciscanen gewoond. Ik wilde wel verder met God en de mensen maar uiteindelijk lagen mijn idealen toch buiten de orde.
Ik ben toen een baan gaan zoeken en gaan werken maar na een paar jaar begon het toch weer te kriebelen. Toen heb ik me aangemeld bij het seminarie in Vogelenzang. Uiteindelijk ben ik in 2012 tot priester gewijd.”
Het Westfriese karakter spreekt me wel aan.
En hoe ging het verder?
Mijn eerste standplaats als priester was Volendam. De Volendammers en ik hadden duidelijk een klik. Als ik op mijn fiets langs de basisscholen reed riepen alle kinderen enthousiast ‘hé kapelaan!’ Dat gaf een enorme hoop energie. Ik houd meer van een dorp dan van de grote stad. Misschien dat ik me er daarom zo goed voelde.
Na vijf jaar werd ik overgeplaatst naar Wervershoof. Dat is ook meer platteland dan grote stad. Mensen groeten je er op straat. Het Westfriese karakter spreekt me wel aan.
Men is open, eerlijk en met het hart op de tong. Zo ben ik zelf ook.
Ik begin er steeds meer zin in te krijgen
“Wat denk je voor de mensen in je nieuwe parochies te kunnen betekenen?”
“Ik hoop dat de parochianen mij zullen ervaren als een laagdrempelige enthousiaste kapelaan, die je gerust kunt uitnodigen voor een bak koffie. En het gesprek hoeft niet alleen over het geloof hoeft te gaan. Inmiddels begin ik er steeds meer zin in te krijgen. Het team spreekt me aan en ik zal er met hart en ziel aan meewerken om de parochies levendig te houden. Ik hoop dat de parochianen na paar jaar zullen zeggen: We boffen met die Piets!”