Ingezonden
Afgelopen 5 juli raasde er een storm over Nederland. Met name het noordoost puntje van Westfriesland, waaronder Andijk, werd geteisterd. Overal stormschade en takken uit de bomen.
Zo ook bij ons op de Molenweg, een laan met essen en imposante 70- a 80 jarige wilgen. Deze laatsten kwamen niet ongeschonden uit de storm. Enorme takken lagen de volgende dag afgescheurd op de grond en op de weg.
Nauwelijks 2 twee weken later werden met groot materieel, binnen een dag, zo’n 13 van deze prachtige bomen omgehaald, omdat de gemeente en de nabije bewoners het niet langer veilig achtten. Ze waren tenslotte al oud en de meesten behoorlijk aangetast door vorige stormen.
Met tranen in de ogen was ik er getuige van en ik niet alleen. Tegenargumenten waren er ook. Er wordt immers code rood afgegeven om bv. je auto ergens veilig te parkeren? Het gaat meestal om noordwester stormen, als ze gaan, vallen ze niet op de huizen.Zitten er geen zeldzame vogels en vleermuizen in (flora en faunawet) en hoe zit het met de aantasting van de biodiversiteit en de grote landschappelijke waarde? Waarom zo rigoureus, waarom bv. niet elk jaar een of twee, te beginnen met de slechtsten? En waarom tenslotte kregen niet alle bewoners van de Molenweg een brief?
Voor uitwisseling van argumenten was echter geen ruimte. Hier was sprake van “noodkap”, bezwaar maken was daarbij niet mogelijk. Met pijn in het hart werden zo mensen en vogels in ontreddering achtergelaten. Wat mij betreft tijd om opnieuw naar het bomenbeleid en het fenomeen “noodkap” te kijken.
Ria Manshanden,
ria.manshanden@ziggo.nl