zaterdag 9 november 2024
spot_img

Pastor Jan Suidgeest: het is goed zo!

Op 15 oktober 2017 gaat Jan Suidgeest voor het laatst voor als pastor Suidgeest. Hij neemt in de kerk van Wervershoof afscheid om te gaan genieten van een meer dan verdiend emeritaat. Nog jaren na zijn pensioengerechtigde leeftijd werkt hij door in de parochies van Andijk, Onderdijk en Wervershoof, staat hij heel veel mensen bij in heugelijke en verdrietige momenten. Een man op wie wij kunnen bouwen, die altijd klaar staat voor zijn parochianen en dorpsgenoten, 38 jaar lang. Tot 15 oktober aanstaande, dan is het voorbij.

Het is bijzonder leuk om hem bevestigend te horen antwoorden op de vraag hem te mogen interviewen. Een innemende vriendelijke man, die enthousiast vertelt over zijn tijd in onze dorpen en over zijn naderend afscheid.

Jan Suidgeest is op 16 oktober 1938 geboren in het dorpje Vijfhuizen, gemeente Haarlemmermeer. In 1941 verhuist de familie Suidgeest naar de Wieringermeer om een akkerbouwbedrijf te beginnen. Hij gaat in 1951 na de Lagere School naar Kleinseminarie Hageveld te Heemstede (gymnasium) om het priesterschap in te gaan. Na deze voorbereidende opleiding gaat hij in 1957 naar Grootseminarie Warmond, waar hij de laatste vijf jaar theologie studeert. In 1963 wordt hij ingewijd als priester in de Haarlemmermeer. In 1979 is men in Wervershoof naarstig op zoek naar een geschikte pastor. Suidgeest wordt benaderd en na overleg met het bisdom, pastor Janssen en de kerkbesturen van Wervershoof en Andijk stemt hij in en wordt hij benoemd. Op 15 december 2013 viert de pastor zijn 50-jarig priesterschap.

En nu?, is de eerste vraag.
“Ja, wat nu? Ik ga verhuizen naar Voorhout, naar het woonservicecentrum BNS. Het is een parkachtige locatie met een hoofdgebouw en een aantal huisjes, waarvan ik er dus één huur. Het hoofdgebouw levert onder andere gemeenschappelijke maaltijden, activiteiten en zorg, waarvan ik gebruik kan maken. Er wonen ongeveer 150 mensen, onder wie 25 emeriti, collegae van mij dus. Mijn broer Jaap, ook emeritus, woont daar al 16 jaar en ik vind het bijzonder prettig om in zijn buurt te gaan wonen. Hij is al 60 jaar priester, maar veel eerder met pensioen gegaan dan ik. Ik heb er ontzettend veel zin. Ik wil nog zoveel doen, waar ik nooit eerder aan toe ben gekomen. Ik ga meer klassieke concerten bezoeken en naar optredens van koren. Ik heb een aantal van die Capitool reisboeken gekocht. Ik ga bijvoorbeeld naar de Waddenzee, heerlijk om daar rond te banjeren. Gewoon leuke dingen doen, wat op mijn pad komt.”

Naderend afscheid of niet. Suidgeest blijft tot het einde een druk bezet pastor. De telefoon gaat tijdens het interview meerdere keren. Uiterst correct antwoordt hij: “Ik heb nu iemand op bezoek. Ik kom straks naar u toe, maar ik moet eerst nog naar iemand anders. Dan kom ik bij u. Goed?” Het werk gaat dus door. De afgelopen twee weken had hij nog uitvaarten in Andijk, Onderdijk en Wervershoof. Dat is veel werk, dat van hem een mooie en persoonlijke afsluiting van een moeilijke tijd moet zijn.

38 Jaar
“Vanaf 1979 ben ik hier priester. In 1979 voor Wervershoof en Andijk, en in 1984 na het overlijden van pastor Simons ook in Onderdijk. Ik werkte in deze parochies lange tijd met veel plezier samen met pastor Janssen. In 1993 vertrok hij en werd ik naar Wervershoof doorgeschoven. Onderdijk en Andijk werden opgepakt door Maria Voss. In 2008 stopte zij er door gezondheidsredenen mee. Sindsdien doe ik de drie parochies. Ik werk daarbij veel samen met mijn collegae Kees Koning van Zwaagdijk en Jan van Dril in Medemblik. Wij vervangen elkaar ook wel. Het is best bedrijvig, maar ik heb heel veel hulp van andere mensen, ieder met zijn kwaliteit binnen de parochies, allemaal erg hard nodig. Al dat werk alleen doen is onmogelijk. Dat is ook één van de mooiste dingen in mijn werk. Het samenwerken met anderen en de verbinding daarbij, magnifiek. De parochies onderling werken ook veel samen, waarbij ik wel merk dat elk zijn eigen identiteit heeft.”

Verantwoordelijkheidsbesef valt weg
Pastor Suidgeest is een betrokken man, die tot en met de laatste minuut de pastor van zijn parochies zal zijn. “Ik heb een groot verantwoordelijkheidsbesef voor de parochies. De parochianen wil ik zo goed mogelijk van dienst zijn. Ik ben dan ook altijd heel attent op zaken en waak ook voor een goede voortgang daarvan. Die verantwoordelijkheid voor de parochie valt straks weg. Dat had ik ook toen ik weg ging uit de Haarlemmermeer, hoewel ik direct nieuwe verantwoordelijkheid kreeg. Nu hoeft dat niet meer. Elke maandag pakte ik mijn agenda op om te zien wat ik moest doen. Ik zag het altijd als een uitdaging om mijn werk goed te plannen, maar ook om ruimte te vinden buiten het werk, voor familiebezoek en zo. Nu zoek ik bijvoorbeeld tijd om op te ruimen. Ik ga kleiner wonen en heb dus minder ruimte om te bewaren. Dat kost veel tijd, want je gaat weer lezen. Dat moet ik eigenlijk niet doen, maar herinneringen lezen is leuk.”

De mensen
“De mensen zelf ga ik straks missen. De samenwerking met hen, maar ook het werk voor hen. De doopjes, de huwelijken, de uitvaarten, koorrepetities, de vergaderingen, noem maar op. Buurman de Lange zei vroeger wel: Wat lopen er toch een mensen over dat padje van u. Ik vind dat prachtig, dat zij binnen lopen. Het is bijzonder om door de dorpen te lopen. De mensen begroeten mij en maken een praatje met mij. Dat gaat heel spontaan en men is erg open naar mij toe.

De laatste tijd beginnen die gesprekjes meestal met de vraag: U gaat weg, hé? Dat zal ik straks wel missen. De gemeenschappen van Andijk, Onderdijk en Wervershoof voelen als een warme deken om mij heen, aangenaam is dat. Hoe mooi was bijvoorbeeld de viering van het 200-jarig bestaan van Wervershoof. Ik vond dat heel indrukwekkend. De muzikale wandeling in Onderdijk tijdens de Kerstdagen of hoe de kinderen in Andijk bezig zijn met de voorbereiding van Pasen. Al die gezamenlijke dingen, net als de fiets- en boottochten voor ouderen. Ik vind het geweldig dat jonge mensen met nieuwe ideeën komen.”

Afscheid
Het is bijna zover! Het tijdperk Suidgeest is voorbij. Wat zal de pastor tijdens de laatste mis op 15 oktober tegen zijn parochianen zeggen? “Dat weet ik nog niet. De viering doe ik onder andere samen met mijn broer Jaap, Jan van Dril, Sjaak de Boer en de ook afscheid nemende Kees Koning. Na deze dag neemt kapelaan Peter Piets mijn taken over. Hij zal daarin de verbinding en samenwerking zoeken met Jan van Dril en André Dekker (Andijk, Onderdijk en Zwaagdijk). En misschien zal ik nog een keer als gast een mis in één van mijn parochies voor gaan. Je blijft je leven lang priester en dus ook bevoegd om de Heilige Mis voor te gaan. Maar eerst verhuizen. Ik ga weg met dankbare herinneringen, maar vooral met de gedachte: het is goed zo!”

Gerard Bot.

Vorig artikel
Volgend artikel

ADVERTEREN
in de Andijker?

klik hier voor INFO

Meest gelezen laatste 7 dagen