Ook last van somberheid in januari?
Grijs en saai weer.
Nog steeds dat éne woord dat ik niet meer horen kan.
Het begint het een C.
Daardoor: maar één persoon per dag mogen ontvangen.
’s Avonds niet de deur uit kunnen.
In de winkel vermomde mensen tegenkomen.
Je kinderen thuis les geven.
En op zondag sta ik te preken in een lege kerk.
Mijn taak is mensen op te peppen. Toch?
We moeten het volhouden!
Ooit ging één van de beste profeten aller tijden onder een struik liggen.
Elia heette hij. Last van somberheid.
Toen moest de man die moest opbeuren opgebeurd worden.
Dat gebeurde ook.
Een engel kwam, raakte hem aan en zei: Sta op en eet.
De profeet kon weer verder.
Laten voor elkaar een engel zijn.
Vooral nu.
Even iemand opbellen.
Een afspraak maken voor een wandeling.
Een bloemetje sturen. Ik kreeg ze deze week. Wonderen doet dat. Dank!
En als er even niemand is die jou bemoedigt?
Ik ken Iemand die beter bemoedigen kan dan wie ook.
Omdat Hij het leven met al zijn teleurstellingen en moeiten kent.
Jezus. Wij hebben een Hogepriester die meevoelen met onze zwakheden. Omdat Hij net als wij op de proef is gesteld. Hij kan ieder die beproefd wordt bijstaan.
Jij denkt misschien: je moest eens weten hoe het met me gaat.
Hij weet het.
ds. Koos Staat