Mama wat vind jij nou van de val van het kabinet vroeg één van onze zoons. Ik antwoordde dat er sprake was van weglopen voor problemen net als in 2010 – 2012. Een herhaling van de geschiedenis. Terug in de tijd: Rutte (VVD) en Verhagen (CDA) overwogen een gedoogkabinet met Wilders (PVV). Het CDA hield een partijcongres. Wilden de leden instemmen met een regeerakkoord voor deze 3 partijen? Er kwamen 6000 leden. Er keken 1,4 miljoen mensen naar de live-uitzending. Acht uur lang emotie en felle discussie. En na een verwarrende stemming met gekleurde briefjes kozen de leden voor de gedoogconstructie. Graag kijk ik naar politieke thrillers zoals Borgen of House of Cards maar dit CDA congres is pas echt een uniek exemplaar. Het staat op YouTube. Korte tijd later in 2012 stapte Wilders eruit: vlak voordat er moeilijke beslissingen moesten worden genomen over bezuinigingen. Dit is precies wat er nu weer is gebeurd. Tel daar bij op dat het gevallen kabinet vooral bezig was met scorebord politiek. Elkaar de loef afsteken voor de microfoon en op de sociale media, roepen wat je binnen hebt gehaald als partij, er was geen enkele sprake van eensgezindheid laat staan elkaar wat gunnen. Een hoofdlijnenakkoord blijkt niet effectief.
Terug naar de Medemblikker politiek. Een coalitieakkoord bouwen is hard werken. Maar we werken daardoor wel met een 20 pagina’s tellend document met harde afspraken. Ook hebben we samenwerkingsafspraken: we verrassen en beschadigen elkaar niet. Zo eenvoudig kan het zijn. Want wat zoeken mensen bij een kabinet (en bij een coalitie)? Eenheid, rust en daadkracht. Dat lukt ons in Medemblik en daar ben ik trots op.
Els van den Bosch