Als u denkt dat het deze week over Carnaval gaat, dan moet ik u teleurstellen.
Roeptoeteren bekent ‘luidkeels en ongenuanceerd een mening verkondigen’. Nu is dat politieke partijen in zijn algemeenheid niet vreemd, maar wat we dit prille jaar horen en lezen spant de kroon.
In verschillende politieke commentaren werden de ‘toeteraars’ afgelopen weken op hun nummer gezet. De strekking van dit commentaar is dat je van alles mag en kunt beweren, maar als je de mogelijkheid krijgt om je ambities of plannen waar te maken, dan ben je ook aan zet om te doen wat je hebt toegezegd of om voor ‘jouw goede zaak’ te strijden.
Dat laatste gebeurt te vaak niet door veel partijen, zowel landelijk als lokaal en dit is schadelijk voor het aanzien van de politiek en het algemeen bestuur. ‘Als die hun woord al niet houden…’
Gevaarlijk
Het is niet alleen slecht voor het aanzien van politiek en bestuur, maar ook gevaarlijk. Roeptoeteren wordt vooral gebruikt om het sentiment van mensen te misbruiken; mensen horen en lezen wat ze willen horen en lezen en nemen onzin en onmogelijkheden (te) gemakkelijk voor waar aan. Het gros van de mensen verdiept zich niet of nauwelijks in maatschappelijke vraagstukken. Een paar woorden van iemand met gezag of macht zijn dan vaak voldoende voor ellende. Immers, als mensen niet krijgen wat werd beloofd of mensen worden bevestigd in denkbeelden die niet kloppen of deugen, dan leidt dat gemakkelijk tot onbegrip, ontevredenheid, polarisatie en zelfs haat.
Zoals een van de commentatoren terecht stelde: roeptoeteren is iets heel anders dan besturen. Het is aan u om de verschillende te ontdekken.
Dick Visser
Fractieondersteuner MORGEN!