Vaak zien wij iedereen met de mobiele telefoon in de hand op de fiets, auto en lopend de hond uitlaten want o wee ja zal wat missen half struikelend over de stoep tegel. Vroeger gingen de berichten via rook signalen, de tamtam of per postduif naar de ontvanger.
Dit jochie vertelde, terwijl hij de hond en de omgeving tekende, dat hij dit veel leuker vond dan op een schermpje te turen en de omstanders hem aanspraken en het zeer waardeerden wat hij deed.
De tekening zag er dan ook zeer gedetailleerd uit en hij vroeg de mevrouw om nog twee minuten te wachten wat zij graag deed. Kijk zei hij en wees in noordelijk richting daar zit mijn moeder te tekenen dus gaan we ervan uit dat het in de genen zit. Helaas is men tegenwoordig door het mobieltje behoorlijk van het pad je af wat het sociaal contact betreft, kijk maar eens om u heen. Â Douwe Greydanus.
Schermoogjes
