Af en toe stuit ik op een steen als ik in de tuin aan het schoffelen ben. Hooguit lastig, zo’n ‘steen des aanstoots’. Waarde heeft hij niet. Of zou ik me daarin vergissen?
Ik las op het internet over de Keniaan Saniniu Laizer. Hij stuitte op een steen van 5 kilo en even later vond hij er eentje van 9 kilo. Het bleken zeldzame tanzaniet edelstenen te zijn.
De verkoop leverde hem omgerekend 3 miljoen euro op. Hij beloofde het geld te gebruiken om een school te bouwen in zijn dorp en een supermarkt.
Wat zou jij doen met zo’n kostbare steen als je hem tegenkwam in je tuin? Als je hem verkocht, hoeveel zou je voor jezelf houden en hoeveel weggegeven?
Intussen boeit mij de vraag wat er gebeurd was met de twee edelstenen, als de Keniaan ze had aangezien voor stukken graniet of grote kiezels? Dan lagen ze er nog! Er kwam geen school en geen supermarkt. Om deze stenen als edelstenen te herkennen moet je goed kijken.
Daar ontbreekt het wel eens aan. Aan goed kijken. Ook als het gaat over niet-materiële zaken. Er zijn mensen die Jezus zien als een ‘steen des aanstoots’. Waardeloos dus. Ze laten Hem links liggen. Anderen noemen Hem de ‘Rots van mijn behoud’.
Ik ken veel mensen voor wie Jezus een waardevolle edelsteen is. Wel denk ik soms over hen: Als die steen zo kostbaar is, waarom doe je er dan zo weinig goeds mee?
ds. Koos Staat