“Enkele jaren na mijn opleiding Logopedie kreeg ik de kans om mij te gaan specialiseren in het stotteren. Stottertherapeut Carin van Hoorn zocht een opvolger en wilde mij graag begeleiden terwijl ik de specialisatie-opleiding volgde.”
“Ik vind het werken aan zowel de technische kant van het spreken als de psychologische impact die het heeft op de persoon die stottert en zijn omgeving een dankbare uitdaging. Nog steeds werk ik met veel plezier als logopedist-stottertherapeut bij Logopediepraktijk Hoorn,” licht Wilma haar keuze toe.
Wereld Stotterdag
Elk jaar is er op 22 oktober wereldwijd aandacht voor stotteren. Dit jaar is het thema ‘Being seen, being heard’, ofwel ‘Gezien en gehoord worden’. Het is belangrijk dat er aandacht is onder ouders, opvoeders en artsen voor problemen bij vloeiend spreken. Vroegtijdig signaleren is belangrijk. Als het stotteren wordt aangepakt voor een kind naar groep 3 gaat, is er de grootste kans dat het helemaal van het stotteren af komt. Maar ook op latere leeftijd kan stottertherapie nog heel veel betekenen.
Vaker dan jij denkt
Veel mensen denken bij stotteren aan een gesprekspartner die blijft hangen op één klank of een deel van een woord. Dat er ook ‘onzichtbaar’ stotterende mensen zijn is veel minder bekend. Deze groep kiest als ze een stotter verwachten snel een alternatief woord en praat zo ‘om het stotteren heen’. Een heel lastige en energieslurpende bezigheid. Stotteren komt bij 1 op de 100 mensen voor en bestaat in vele variaties en vele gradaties. Het ontstaat door een combinatie van aanleg en ‘triggers’. Hoe een persoon ermee omgaat en of het als een probleem ervaren wordt, is per persoon heel verschillend.
Uitdagingen
Annemiek is zo iemand die stottert. Een vlotte vrouw, met een leuk gezin. Maar ook met uitdagingen, want het stotteren beperkte haar bij haar ontwikkeling en de keuzes waar zij voor stond. Het thema ‘Being seen, being hear’ maakt dat zij haar verhaal juist nu wil delen.
Dan maar niks zeggen
Annemiek stotterde ook als kind al. “Het stotteren heeft op heel veel momenten in mijn leven mijn keuzes beïnvloed. Ik was blij dat ik op de middelbare school wat ontzien werd door mijn leraren. En een baantje achter de kassa zou bijvoorbeeld nooit gebeuren. Maar ook toen ik volwassen werd vermeed ik nog veel situaties uit angst voor het stotteren,” vertelt zij. “Stottertherapie heeft mij geholpen om meer ontspannen te spreken en mijn stotteren meer te accepteren.” Wilma geeft aan dat het voor leraren niet altijd duidelijk is dat het gedrag van een leerling door het stotteren wordt beïnvloed. Een leraar kan dan bijvoorbeeld denken dat een kind lui of onverschillig is.
Lees over mijn uitdagingen
“Om mijn eigen verhaal over uitdagingen, valkuilen, oplossingen en overwinningen voor mijn stottermomenten vorm te geven, om er grip op te krijgen, ben ik gaan schrijven. Op mijn Facebookpagina D-dodo kunt u meelezen over mijn hele proces. Ik nodig u uit dat eens te doen, ook als u zelf niet stottert,” aldus Annemiek.
Voor meer informatie over Wereldstotterdag: zie www.stotteren.nl.