Wat doen we met burgers die niet opgewassen zijn om goed met de bedachte systemen om te gaan. Iedereen die mij kent, weet dat ik digitalisering hoog in het vaandel heb. Het is namelijk mijn beroep en vak. Toch word ook ik geconfronteerd met de beperkingen van dit denken. Niet iedereen in de maatschappij is even handig om te begrijpen wat je moet doen en wat het betekent. Er wordt van alles gedaan om de burger te ondersteunen, er zijn punten bij de bibliotheek ingericht. Er wordt veel gecommuniceerd en men kan een beroep doen op de gemeente. Maar is dat genoeg? Nee, blijkt uit de praktijk. Er is steeds meer mantelzorg nodig om de digitalisering bij de gemeente bij te houden maar ook bij je bank-en belastingzaken. Geen acceptgiro’s meer, alleen maar digitale aangifte en ga zo maar door…..
Buiten deze systeem-terreur is er ook een pasjes -terreur. Om vuil weg te brengen moet je in sommige situaties met een pasje de bak openen en je vuil dumpen. Dat pasje registreert deze handeling en komt dan jaarlijks met de afrekening. Tja, en dan gebeurt het. Wat als iemand smetvrees heeft en een beperking die niet snapt wat de pas doet. Nou, die pas heeft geleid tot een registratie van duizenden euro’s. Kwijtschelding is moeilijk want ja registratie is registratie en dat is dan de “digitale” waarheid. Voor mensen die mede afhankelijk zijn van een uitkering is duizenden euro’s niet op te brengen en begint de malle molen.
Bij deze doe ik een oproep of er nog meer gevallen zijn die door dit “pas-systeem” zijn benadeeld. Schrijf mij naar silva.visser@raadmedemblik.nl. We moeten wat.
Silva Visser