Grote kans dat je Jan van Dalfsen ziet als je langs de Oosterdijk rijdt. Want daar is hij al 49 jaar aan het werk op het land achter zijn huis, voornamelijk met de aardappelen. Poten, rapen en rooien: alles doet hij met de hand. Vorige week werd van Dalfsen tachtig jaar en zolang zijn gezondheid het toelaat is hij niet van plan te stoppen.
Jan van Dalfsen is in 1937 geboren aan het Handvastwater in Enkhuizen. Hij is een tuinder in hart en nieren, maar dat komt niet door zijn West-Friese bloed: vader kwam uit Genemuiden. “Hij is in de crisis van de jaren dertig hier gekomen, want daar was niets meer te verdienen”, legt van Dalfsen uit. “Hier wel, vooral in de tulpenteelt was werk.”
Tuinderij
Vader ging aan de slag in de tulpen en daardoor maakt van Dalfsen kennis met de tuinderij. Hij deed niets liever dan zijn vader meehelpen, zo vertelt hij. “Na schooltijd, om een uur of vier, gingen we vaak nog mee.”
Van Dalfsen en zijn vrouw Margaretha van Garderen zijn 49 jaar geleden getrouwd en in Oosterdijk gaan wonen. Daar begon hij zelfstandig als tuinder. Hij deed de teelt voornamelijk alleen en kreeg later goede hulp van zijn vier zoons. De schuur werd het ‘winkeltje’, waar Margaretha de gewassen verkocht.
Goede boterham
Er is in die jaren van alles geoogst achter het huis. Vroeger richtten tuinders zich niet op één gewas, zo legt van Dalfsen uit. “Het was niet óf bloemkool óf tulpen, vroeger hadden we van alles een beetje.” Daarbij werd er nog geboerd in kleinere schaal. “Als je een stuk of acht koeien had, kon je een goede boterham verdienen.”
Van Dalfsen kreeg vooral het brood op de plank door zijn aardappelen. De met de hand geraapte aardappelen hadden geen blauwe plekken en waren daarom het visitekaartje. De veiling kwam er niet aan te pas. De oogst werd langs de deur in Oosterdijk en in de schuur verkocht.
Hobbymatig
In 2000 is de verkoop aan huis en in de schuur gestopt. De aardappelen komen echter nog elk jaar uit de grond achter zijn huis. “Maar nu is het hobbymatig”, vertelt hij. “Vroeger kon je wel tot ’s avonds laat doorgaan met de tulpen. Dat hoeft nu niet meer, daar heb ik ook de power niet voor.”
Toch is hij nog erg actief: van Dalfsen is elke ochtend te vinden op de kwekerij van zijn zoon aan de Cornelis Kuinweg. ‘Voor de hand-en-spandiensten’, zo vertelt hij. Daarna werkt hij thuis tot de middag door in de aardappelen. Dat blijft hij, ook nu hij tachtig is geworden, gewoon doen. “Zolang mijn gezondheid het toelaat ga ik door.”