Ze woonde lange tijd in het huis aan de Dijkweg dat vele Andijkers nog zullen kennen als de plek waar ‘Het winkeltje van Greet’ zat. “Dat huis werd gebouwd door mijn opa. Wij woonden er met het gezin op de benedenverdieping en ome Jan woonde boven. Aan het pand waren ook de winkels van de broers van Dokkum gevestigd.”
Later werd dit pand door de familie Davidse gekocht en kwam er het handwerkwinkeltje van Greet. Nu is het pand verleden tijd en staan er twee nieuwe panden op diezelfde plek. “Ik weet nog precies hoe het er ooit uitzag, ik heb mijn hele leven op Andijk doorgebracht en ben ook niet van plan te gaan verhuizen. Ik ben hier op mijn plek!”
Tiny vertelt
Tiny kent veel namen van (oud-)Andijkers. Ze kent veel families en de banden tussen verschillende mensen. “Ook ken ik veel namen die we maar niet hardop gaan zeggen,” lacht ze. “Omdat bepaalde namen heel vaak voorkwamen, kwamen daar bijnamen bij. Die niet altijd de mooiste eigenschappen van iemand benadrukte. Ze werden wel gezien als scheldnamen, terwijl het niet eens kwaad bedoeld was.”
Dicht bij thuis. Joost Doef.
Oude Andijkers
De Andijker had eerst de naam de Andijker Middenstander. In de volksmond ook wel het Suffertje genoemd. Tiny van Dokkum heeft nog een aantal oude exemplaren bewaard. “Deze bijvoorbeeld, daar staat op dat er abonnementsgeld betaald moest worden,” zo laat zij een oude krant zien. Op de krant prijkt inderdaad de contributie; voor een kwartaal betaalde men toen 1,25 gulden. Tegenwoordig valt de Andijker gratis op de mat.
Andijk verandert
Tiny heeft het dorp zien veranderen. “Je voelt je soms best oud als je het zegt, maar ik zie het nog zo voor me als de dag van gisteren: de schillenboer die door de straat reed! Ook kan ik me nog herinneren dat de winkel van Uitterdijk geopend werd. Dat werd breed in de Andijker gepubliceerd. Dat was de eerste winkel waar je de producten zelf uit de schappen moest pakken. Daarvoor hadden we de melkboer en de bakker gewoon aan de deur. Een groot verschil, groot nieuws. Op de voorpagina zelfs!”
Nieuwerwets
Veranderen is niet altijd verkeerd. Daarbij –als je goed kijkt- is het leven meer hetzelfde dan je op het eerste oog misschien zou denken. De schillenboer van toen? Het is de HVC van nu die de groene kliko komt legen! Het verenigingsleven van toen, weliswaar zijn voetbalclubs en zo nu samen gegaan, maar het verenigingsleven leeft in dit dorp nog steeds.
Adverteren in de Andijker
In de Andijker staan dingen die er altijd al in stonden, maar er is ook flink wat verandert. “Familieberichten waren altijd vaste prik in de Andijker, dat is nog zo. Als je kijkt naar de advertenties, dan zijn die nu vaak veel groter en promoten ze vooral het bedrijf en verwijzen naar een website. Vroeger stond echt de reclame van die week in de advertentie. Ook producten die nu bijna niemand meer kent of gebruikt werden toen groots aangekondigd: kastpapier bijvoorbeeld, drie rollen halen en twee betalen!”