Met de Russische invasie in Oekraïne is onze droom voor eeuwige vrede in Europa hard uiteen gespat. Waar we bij de bezetting van De Krim ons nog in slaap lieten sussen, hebben we nu in de gaten dat de beer los is. Snel investeren westerse landen in defensie, het ooit zo terughoudende Duitsland voorop met een investering van 100 miljard euro. Hoewel de vraag is hoe dit geld uiteindelijk slim besteed gaat worden (zonder een plan levert geld weinig op), lijken we in Europa te beseffen dat onze vrijheid en veiligheid niet vanzelfsprekend of gratis zijn.
Nu is het defensie, maar wat straks?
Militaire experts roepen al dat het halen van de Navo-norm van 2% onvoldoende is vanwege de schuivende machtsblokken in de wereld. De bereidheid om te investeren lijkt groot in Europa. Zijn we echter ook bereid om te investeren in andere basisbehoeften zoals grondstoffen, energie en voedsel? En ook als we op andere terreinen een stapje terug moeten doen? De manier waarop het kabinet nu omgaat met de voorbereiding op wat wel eens de koudste winter in decennia kan worden, stemt mij niet optimistisch. De gasvoorraden worden maar mondjesmaat gevuld, terwijl Poetin de hand stevig aan de gaskraan heeft. Als we niet uitkijken, ruïneren we op deze manier onze eigen economie in plaats van de Russische.
Durf economie belangrijk te vinden
Volgens mij is onze enige weg naar een vrij, veilig en welvarend Europa door te investeren in (het verduurzamen van) onze economie. Zelf grip op de productie van essentiële producten, zoals het staal in IJmuiden. Zelf energie opwekken, ook uit kerncentrales. En zelf voedsel produceren, door te innoveren in plaats van boeren op te kopen. We zouden wel gek zijn om voor dat soort behoeften afhankelijk te zijn van dictators. Natuurlijk blijven we binnen de grenzen van de milieu- en klimaatopgave. Maar als de sociaaleconomische prijs van, bijvoorbeeld, stikstofmaatregelen te hoog wordt, moeten we voor onze economie durven kiezen. Dan blijft ons geluk gewoon.
Bas de Wit
Statenlid VVD