Velduiten

Een bezigheid die bij ons in het gezin, vroeger in het groei- en bloeiseizoen wel eens meer voorkwam. Vader Piet was tuinder, zoals veel meer mensen in ons dorp Andijk. Hij teelde onder andere bloembollen. Stopte ze in het najaar in de grond. En na het groeiseizoen, als ze groot genoeg waren. Dan werden ze gerooid, bewerkt en verkocht. Een karwei dat bloembollenkwekers als hij de hele werkweek, en bijna het hele seizoen in beslag nam. Af en toe, als men eens een vrije dag had, werd er op een ontspannen manier van genoten. Van het hoe het werk vorderde en om te zien hoe de gewassen groeiden en bloeiden. Een soort “bezichtiging”. Dat werd dan gedaan in de “knappe kleren” met eventuele andere gezinsleden. Want die hadden ook vaak geen gelegenheid om eens te zien hoe alles groeide en bloeide, reilde en zeilde. Daar op het land, de tuinderij. En er was een speciaal woord voor. Want officieel was dat dan het “velduiten”.