De laatste bijeenkomst van het jaar. We begonnen door Corona wat later en het leek wel of de behoefte aan contacten naar mate het jaar vorderde groter werd, gezien de opkomst op onze avonden. Nog geen lid? Kom dan vrijblijvend eens kijken.
Deze avond geen traditionele maaltijd, want die hadden bij ons 85 jarig bestaan al genoten.
Toch, zoals het verhaaltje ging, was er een vogeltje eenzaam. Dat zag de dame achter het raam en liet liet het vogeltje binnen. Daar was een vriendinnetje. Door het gekwetter was er een vogel uit een volière ontsnapt en wilde graag samen zijn. Ook hij mocht op tafel staan te pronken. Zo komen er verschillende vogeltjes “aangevlogen” en kunnen wij het resultaat alvast bewonderen. Het ziet er niet zo moeilijk uit. Nou niet dus. Op tafel ligt de uitleg, bolletjes wol, karton, oogjes en pootjes. Wol om een kartonnetje en vast knopen lukt wel. Dan moet een en ander over elkaar heen om een kopje en lijfje en soort van vleugeltjes te krijgen. Weer vastknopen. Dat heeft enige vaardigheid nodig. Ondertussen wordt er druk gepraat en gelachen om een goed vogeltje te krijgen. Maar zo tegen het eind van de avond is het bij allen wel gelukt. Met een klein geschenkje (lichtjes) wensen we elkaar goede dagen en jaarwisseling toe en zien elkaar weer de 18de januari in Cultura.