Samen hebben we een avond o.l.v. glasblazer Bas van der Wal en zijn vrouw. Zo’n 80 vrouwen vullen de zaal en geïnterresserden zijn altijd welkom om de avonden van de Vrouwen van Nu te bezoeken. Een olijke man, die het best vertellen kan. De woordspelingen in zijn verhaal laat ons vaak lachen. Gewoon Bas – is erfelijk belast. Opa en vader hadden het glasblazen onder de knie. Hoe kan het ook anders in Leerdam. Daar staat de glasfabriek en laten we nu niet denken, dat o.a. het Maggi flesje of de heerlijk heldere fles – mond geblazen wordt. Dat is tegenwoordig machinaal.
Glas is uitgevonden omstreeks 850 jaar voor de jaartelling. In Egypte en uiteraard door de Romeinen verder uitgewerkt. Zand + soda + kalk zijn de hoofdbestanddelen. Ook liet Bas een klein groenig vaasjes/glas zien. Zou uit de zesde eeuw komen en bij Kunst en Kitsch ca. € 150,00 waard zijn. Dat zo iets ouds nog heel is! Men gebruikte perenhouten vormen/mallen en die werden in water bewaard. Door het hete glas er in te gieten, komt er ook stoom vrij. Dat hecht zich aan de mal (luchtlaagje) en zo komt het glas makkelijk weer vrij. In Leerdam wordt ca. ¼ van het ingezamelde glas weer her gebruikt. Glas blazers mochten niet de gehele dag werken. Door de spanning op je wangen kon dit heel dun vel worden en had je de kans dat je ze stuk blies. Net na de oorlog ging met ook fijner glas blazen (als hobby). We zien een zandlopers, klein en groot, een borstkolfje en tepelglaasjes. Ook kleine flesjes die je als geschenkje mee kreeg met o.a. Pisang Ambon er in.
Bas toont ons holle glazen pijpen, maar ook massief en gekleurd glas waar hij mee werkt. De gasfles gaat aan en zuurstof wordt toegevoegd als we een demonstratie te zien krijgen. In de blauwe vlam wordt het ruim 1200 graden en zie bij de bewerking van het glas het uiteinde van de vlam sterk oranje worden. Je moet je object in de warmte blijven draaien en blazen tot jouw gewenste figuur ontstaat. We zien Bas ook een gewei aan het hertje maken. Pff, wat een werk. Hij laat ons o.a. Een glazen jojo zien, maar ook een ooievaar, waterdruppels en een “hoge” fiets. Daar zit ongeveer 4 uur werk in.
Bewerkt glas is sterk en kan tegen een stootje. Afspoelen met lauw water en op laten drogen. Schoon is je object en gaat eigenlijk nooit stuk. Wat niet lukt is wol van/voor een schaap maken, almede veren van vogels. In een tochtige ruimte gaat het ook niet goed. Enkele dames mogen o.l.v. Bas ook een bel blazen uit een stuk glas wat eerst verhit is. Doordat de bel tijdens het blazen niet meer verwarmd wordt is dit glas zeer broos en tikt je het zo stuk, dus ongeschikt om nog te bewerken. Ja er komt nog wat bij kijken voordat je dit ambacht onder de knie hebt en het lijkt een uitstervend beroep te worden. We kunnen in de pauze wat objecten kopen en daar wordt gretig gebruik van gemaakt.
Zo gaan we met opgedane kennis en/of sierobjecten na een boeiende avond weer huiswaarts.