Wij van de redactie wisten natuurlijk al even dat dit feestelijke jubileum er aan zat te komen en dus zijn we al enige tijd geleden de oude archieven ingedoken. Bij het struinen in oude Andijkers vonden we steeds weer nieuwe informatie, nieuwe namen, leuke artikelen en kwamen we op nog weer meer ideeën voor artikelen.
“Soms vind je tijdens je gesnuffel advertenties van clubs en verenigingen, die ook nu nog bestaan. Ook lees je namen die van oudsher al van Andijk komen, waarbij je je afvraagt of de families nog steeds op Andijk wonen. De oude teksten laten regelmatig een lach verschijnen bij ons als redactieleden. Wat een andere tijd was het toch. Wat heerlijk dat dit bewaard gebleven is.”
Bewaard gebleven
“Er zijn meerdere mensen op Andijk die oude jaargangen Andijkers hebben liggen. Zelf hebben we ook een behoorlijk archief. Dat men de oude artikelen heeft bewaard zegt ook iets over het belang van de dorpskrant en zijn functie om nieuws uit de dorpsgemeenschap op een leuke en gevarieerde manier met de overige dorpsbewoners te delen. Al 100 jaar is de Andijker een graag gelezen krant: voor en door Andijkers.”
Felicitaties
Naast de familieberichten en jubileums lezen we in de krant ook andere felicitaties terug. De heer K.Gorter was geslaagd voor o.a. het examen Boekhandel, Kantoorboekhandel en Eenvoudig boekhouden. Te lezen valt: “Hoewel bovenstaande feiten niet bewezen zijn, maar slechts vernomen, is een felicitatie hier zeker op zijn plaats.”
Drukkerij Gorter
Gorter was een bekende naam in het dorp. E. Gorter was ‘de drukker van Andijk’. Ook had hij de boekhandel en kon men hier terecht voor kantoorbenodigdheden. Het Gorter-lied ter gelegenheid va het 25 jarig bestaan van de zaak verdiende zeker een plek in de Andijker van toen en in die van nu.
Andere tijd
In een oude Andijker troffen we dit feestrijm. De tekst voor het bruidspaar viel ons op. Olga lacht als ze vertelt: ”Mijn oog viel direct op de tekst die er direct onder staat. Zo valt te lezen onder het kopje ‘Aanwinst voor Andijk’ dat de zegswijze ‘Wat je ver haalt is lekker’, zeker opgaat voor Andijker jongelingen. “Want verschillende van hen begeven zich naar een andere plaats om een levensgezellin te zoeken.”
Andijk wordt mooier
Met het lezen van die zinsbouw en woordkeuze weet je meteen dat je een flink eind terug in de tijd bent. Het feestrijm blijkt geschreven voor de heer K. Gorter die op de verschijningsdag van die krant in het huwelijk trad met een Friese schoonheid. De krant doet verslag op uniek manier: “Heur haren worden zelfs bewonderd door de kappers vanwege de sublieme blondheid en zeldzame golfslag.”
Om te onthouden
Iets wat we nu nooit meer terug lezen zijn de data van de Wittebroodsweken. “Maar in deze krant lezen we dat we het nieuwe echtpaar Gorter-Loonstra in de dagen tussen 2-21 oktober even van hun nieuwe geluk moeten laten genieten.”
Nooit alles te vinden
Het zoeken in de oude kranten, het vragen stellen aan mensen van nu over tijden van toen, we weten dat we nooit helemaal volledig kunnen zijn. Dat we zeker nog meer hadden kunnen vinden. Maar zoals altijd: “De tijd ontbreekt, de ruimte is vol en we denken dan we met de Jubileumeditie vooral willen bereiken dat we met elkaar beseffen dat het bestaan van 100 jaar de Andijker iets is wat we met zijn allen doen. U bent onze bron van verhalen, van toen en van nu. Vertel uw mooiste verhalen aan ons en wie weet lezen we dat dan wel terug ergens in de komende jaren in de Andijker. Want voorlopig zijn we nog niet ‘uitverteld’ over ons bijzondere dorp en zijn bewoners.