Dat korte zinnetje zegt Marion Masteling meer dan honderd keer op een dag! Zij werkt bij Mach Transport en Logistiek en brengt uit naam van PostNL pakketjes rond in Andijk. “We hebben het razend druk, mijn collega’s en ik,” vertelt Marion. “December is normaal altijd al een drukke maand, maar nu met al die coronaregels merk je dat er veel meer online besteld wordt.”
Van kleine pakketjes die net niet door de brievenbus passen tot grote zware dozen, Marion sjouwt de hele dag door. “Naar de sportschool hoef ik niet en mijn stappenteller kan het niet meer bijhouden,” grapt ze.
Wijk in Andijk
Marion woont in Bovenkarspel en is heel blij met haar vaste wijk in Andijk. “Toen ik in 2016 met dit werk begon had ik maar liefst vier wijken en reed ik in Enkhuizen bij het industrieterrein, in Hauwert, Wervershoof en Andijk. Nu rijd ik vijf dagen in de week een vaste wijk in Andijk. Ik ken de straten, de mensen en de adressen waar ik terecht kan met een pakketje voor de buren. Mijn wijk ervaar ik als een hele plezierige wijk!”
Bussen vol
Dat er steeds meer online besteld wordt, blijkt wel uit het feit dat er momenteel elke dag drie bussen in alleen al een dorp als Andijk rondrijden. “Met mijn bus rijd ik dagelijks tussen de 180 en 225 pakketten weg. Dat zijn dan o.a. de Buitenkant van Andijk, Dijkweg, Middenweg, Burgemeester Douma-straat en Kleingouw.” Marion heeft lange dagen die beginnen bij het depot. “Daar moet ik zelf zorgen dat de pakketten voor mijn wijk in mijn bus komen en dat is een soort tetris voor gevorderden! Daarna rijd ik van huis naar huis en probeer ik echt binnen het tijdvak te komen dat bij mensen is aangegeven. Dat is soms wel eens een uitdaging, maar meestal lukt het en daar ben ik dan ook wel trots op.”
Grote volumes
Opvallend waren de pakketten tijdens de vorige ‘echte‘ lockdown, toen ook de bouwmarkten dicht waren. “De pakketten waren zwaarder en vooral volumieus. Maar geen probleem, alles is op de plaats van bestemming gekomen.” Nu de feestdagen er aan komen is het vooral zaak de pakketjes voor bepaalde festiviteiten niet al te opvallend af te geven. “Dan breng je een doos van overduidelijk een speelgoedgigant en staat zo’n hummel van bijna 4 aan moeders been te hangen en te vragen of we het meteen gaan open maken.”
Ogen en oren
Omdat ze steeds dezelfde wijk rijd, kent Marion veel mensen. “Zo belde ik aan bij een dame, van wie ik bijna 100% zeker wist dat ze thuis moest zijn, haar auto stond er ook. Ik belde aan, ik klopte, ik keek door het raam en zag haar liggen. Ze reageerde wel, maar kwam niet overeind. Daarop ben ik achterom gelopen en heb ik gevraagd of ik binnen mocht komen.” Marion vertelt verder: “Gelukkig maak je zulke dingen niet vaak mee. Maar op zo’n moment ben ik blij dat ik langskom. Mevrouw was gevallen en overeind komen lukte niet. Gelukkig kwam ik haar het pakketje brengen waarin de medicatie zat waarom ze zat te springen. Dus met een glaasje water kon ik haar gerust weer achterlaten. De volgende dag zwaaide ze alweer naar me.”
Geen dag hetzelfde
“Mensen denken wel eens dat ik elke dag hetzelfde doe, maar niets is minder waar. Elke dag is anders en elke dag is leuk. Als ik het niet leuk meer vind zal ik ook zeker op zoek naar iets anders, maar voorlopig rij ik mijn gezellige wijk nog vele honderden pakketjes uit als ik er iets over te zeggen heb.”